این مورد به ویژه در ارتباط با اینترنت و اتصال به وب بیشتر بروز میکند. در بسیاری از موارد در هنگام باز کردن صفحات وب با پیغامهای خطایی میبینیم که در مرورگر نمایش داده میشوند و با یک شماره در ابتدای خود آغاز شدهاند. این پیغامهای خطا، معمولا با یک توضیح کوتاه نیز همراه هستند.
اما معنای این خطاهای HTTP چیست و چگونه میتواند در درک مشکل به کاربران کمک کند؟ در اینجا شما را با مهمترین این خطاها و علل وقوع آنها آشنا میسازیم:
این خطاها در واقع کدهای پاسخ پروتکل HTTP هستند و هر یک از آنها با یک عدد مشخص میشوند. این عدد نشاندهنده حوزهای است که خطا در آن واقع شده است. پیغامهایی که با عدد دامنه 100 نمایش داده میشوند، پیغامهای اطلاعاتی هستند و آن دسته که در دامنه 200 قرار دارند، پیغامهای موفقیت عملیات، دامنه 300 مربوط به تعیین مسیر دوباره ـ Redirecting ـ دامنه 400 خطاهای رخ داده از سوی کاربر و دامنه 500 خطاهای رخ داده در سرور هستند.
مهمترین این پیغامها به شرح زیر است؛
101 ـ Switching Protocol
این پیغام به این معناست که درخواست کننده فرمان سوییچ کردن پروتکل را صادر کرده است و سرور پیغام میدهد این درخواست را درک کرده و در حال انجام است.
204 ـ No Content
درخواست از سوی سرور با موفقیت پردازش شده اما هیچ محتوایی برای نمایش وجود ندارد.
301 ـ Moved Permanently
لینک مورد نظر منتقل شده است و همه درخواستها باید به URL جدید انتقال یابد.
305 ـ Use Proxy
لینک مورد درخواست تنها با یک پراکسی قابل بازدید است.
400 ـ Bad Request
درخواست برای بازدید از لینک مورد نظر انجام شدنی نیست که دلیل آن وارد کردن اشتباه لینک یا اشتباه گرامری ـ Syntax ـ است.
403 ـ Forbidden
درخواست معتبر است اما سرور از پاسخ به آن خودداری میکند. خطای 401 نیز مشابه همین خطاست، ولی با قرار دادن www در ابتدای آدرس حل و رفع میشود؛ اما در خطای 403 قرار دادن www هیچ تفاوتی ایجاد نمیکند.
404 ـ Not Found
هماکنون آدرس مورد نظر یافت نمیشود؛ اما شاید در آینده روی همین آدرس موجود باشد.
408 ـ Request Timeout
زمان سرور برای انتظار درخواست کاربر تمام شده است. کاربر هنگامی که سرور آماده دریافت درخواست کاربر بوده، هیچ درخواستی نفرستاده است.
429 ـ Too many Requests
کاربر در یک زمان مشخص، تعداد زیاد و بیش از اندازهای از درخواستها را به سرور فرستاده و سرور از پاسخگویی معذور است.
500 ـ Internal Server Error
زمانی نمایش داده میشود که سرور با یک خطای داخلی روبهرو شده است و اطلاعات دقیقی در خصوص خطا وجود ندارد.
502 ـ Bad Gateway
سرور به عنوان یک پراکسی یا Gateway عمل کرده و با یک درخواست نامعتبر از سرور بالادستی مواجه شده است.
503 ـ Service Unavailable
هماکنون سرور در دسترس نیست. این مشکل معمولا موقتی است.
504 - Gateway Timeout
سرور در حکم یک پراکسی یا Gateway عمل میکند؛ اما از سرور بالادستی در زمان مناسب درخواستی دریافت نکرده است.
522 - Connection timed out
این خطا البته یک خطای تعریف شده نیست؛ اما معنای اصلی آن این است که زمان اتصال سرور پایان یافته و پاسخ به درخواست مقدور نیست.
البته شمار خطاهای تعریف شده در RFC یا Request of Comments بسیار بیش از این است؛ اما اینها همه خطاهای شایعی است که بیشتر احتمال برخورد با آنها برای کاربران عادی وجود دارد. همان گونه که میبینید، درک و فهم توضیح و معنای این خطاها کمک زیادی میکند که مشکل پیش آمده در اتصال به صفحه وب را درک و با آن تعامل کنید.